در پی پیروزی دکتر احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری و انتخاب ایشان بعنوان دهمین رئیس جمهوری اسلامی ، تلاشهای گسترده و پشت پرده ای برای تعیین مدیران موثر در استان توسط گروههای مختلف سیاسی آغاز شد که نقطه کانونی توجهات ، معطوف به جایگاه استاندار بود.
تهیه لیستهای مختلف از افراد و سعی در تحمیل آنها به استاندار دولت نهم تجربه شیرینی برای عده ای اندوخته بود و امیدوار بودند بتوانند این تجربه را در دولت دهم نیز تکرار کنند.
مطرح شدن نام دکتر احمدزاده بعنوان گزینه استانداری فارس اغلب گروههای سیاسی را نگران و آشفته کرد و مخالفت همه جانبه آنها را موجب شد. به خوبی میشد حدس زد که حضور دکتر احمدزاده موجب افسردگی خاطر و بهم ریختگی برنامه های عده ای خواهد شد. اینگونه بود که بی سابقه ترین و گسترده ترین مخالفتها با حضور وی در استان از جانب رسانه ها و تریبونهای گوناگون ابراز گردید.
در این انکار و تردیدهای پرحجم ، مساله غیربومی بودن احمدزاده به طور ویژه مورد توجه قرار داشت و در واقع نقطه قوت وی که عبارت بود از عدم وابستگی به گروههای سیاسی سنتی فارس تخریب میگردید.
جلسات متعدد ، طومارهای زنده باد و مرده باد ، تهدیدها و تشویق ها ، تخریبها و سایر تحرکات برخی اصولگرایان و متحدان اصلاح طلب آنها نتیجه ای نداد و روح الله احمد زاده به استانداری فارس انتخاب گردید.
هنگامیکه کار انتخاب استاندار جدید به مراحل نهایی خود رسیده و قطعی شده بود ، مدیران و نمایندگان به تدریج سنگر مخالفت و مقاومت را رها کرده و به استقبال رفتند. چنانکه رضایی نماینده جهرم در گفتگو به یک روزنامه ، مدعی شد نمایندگان تلاش زیادی برای انتخاب احمدزاده برای استانداری صورت داده اند و نتیجه رایزنی مجمع نمایندگان فارس ، با مسئولین کشوری مخصوصاً وزیر کشور ، منتهی به استانداری احمدزاده شده است! ادعایی که مرده را در گور میخنداند؛ اما نماینده مورد نظر با اعتماد به نفس قابل توجه آنرا مطرح میکند.
از سوی دیگر مدیران اجرایی استان که عموماً به مخالفت علنی و نیمه علنی با انتصاب احمدزاده به استانداری فارس مشغول بودند اینک سینه چاک و هوادار گفتمان انقلاب اسلامی گشته و آماده استقبال از استاندار جدید در مراسم معارفه میگردند.
این وارونه نمایی و دوگانگی در پی آن است که به وضعیت گذشته استان تداوم بخشیده و همچنان با در اختیار گرفتن مناصب اصلی و کلیدی به تاثیر گذاری در عرصه مدیریت فارس ادامه دهد.
